เรียนภาษาไทยวันละเรื่อง : หน้าที่ของพยัญชนะไทย

พยัญชนะในภาษาไทยทำหน้าที่ต่าง ๆ ดังนี้

๑.  ทำหน้าที่เป็นพยัญชนะต้นของคำมี  ๒  ประเภท

๑.๑   พยัญชนะต้นตัวเดียว เช่น  ฉัน  นั่ง  เล่น  คน  เดียว  ฯลฯ

๑.๒  พยัญชนะต้นสองตัว
เรียกว่า  พยัญชนะควบกล้ำ หมายถึง พยัญชนะ  ๒ ตัวที่ออกเสียงพร้อมกัน (ตัวหลังเป็นตัว  ร  ล  ว)  อย่างละครึ่งเสียงเมื่อประสมสระและตัวสะกดตัวเดียวกัน  เช่น  คราง  ครึ่ง  ไกล  ปลา  กวาง  ไกว  เรียกว่าควบแท้  ถ้าพยัญชนะสองตัวเรียงกัน แต่อ่าน  ออกเสียงตัวหน้าตัวเดียวหรืออ่านออกเสียงเป็นอย่างอื่น  เรียกว่า  ควบไม่แท้  เช่น  สร้าง  จริง หรือ ทราบ  ทรวดทรง (ออกเสียง  ซ ) ตามลำดับ  พยัญชนะควบกล้ำที่เป็นพยัญชนะต้นมีดังนี้
-  กว  กร  กล  เช่น  แตงกวา  กวาด  กราบ  เกลือก  กลับ
-  ขว  ขร  ขล  เช่น  ขวาน  ขวนขวาย  ขริบ  ขลาด
-  คว  คร  คล  เช่น  คว่ำ  ความ  ครู เครือ  คลาน  คลุม
-  พร พรึบ พลาง พลู
-  ผล  
-  ปร  ปราบปราม  ปลาย  แปลก  เปลี่ยน
-  ตร    ตรวจตรา

นอกจากนี้ ยังมีเสียงพยัญชนะควบกล้ำบางเสียงที่เรารับมาจากภาษาอื่น  เช่น  อิเควเตอร์ ฟรี  ดราฟต์  ฟลุก  บล็อก  ทรัสต์  เสียงพยัญชนะเหล่านี้ไม่มีหน่วย เสียงในภาษาไทยทำให้เรามีเสียงพยัญชนะควบกล้ำเพิ่มขึ้น

๒.  ทำหน้าที่เป็นพยัญชนะท้ายพยางค์ของคำมี  ๒ ประเภท คือ

๒.๑  เป็นพยัญชนะตัวสะกดมี  ๘  มาตราคือ
-  แม่  กก  คือ  คำที่มี  ก  ข  ค  ฆ  เป็นตัวสะกดและออกเสียงเหมือน  ก  สะกด  เช่น  ผัก  สุนัข  อัคคี  เมฆ ฯลฯ                         
-  แม่  กด  คือ  คำที่มี   จ  ช  ซ  ฎ  ฏ  ฐ  ฑ  ฒ  ด  ต  ถ  ท  ธ  ศ  ษ  ส  เป็นตัวสะกดและออกเสียงเหมือน  ด   สะกด  เช่น  อาจ  คช  ก๊าช  กฎหมาย  ปรากฏ  รัฐ  ครุฑ   วุฒิ  ลัด  จิต  รถ  บท  อาพาธ  ทิศ  เศษ  สาหัส ฯลฯ

-  แม่  กบ   คือ  คำที่มี  บ  ป  พ  ฟ  ภ  เป็นตัวสะกดและออกเสียงเหมือน  บ  สะกด  เช่น  กบ  บาป  ลพบุรี  ยีราฟ  ลาภ  ฯลฯ  
-  แม่  กง  คือ  คำที่มี  ง  เป็นตัวสะกด  เช่น นั่ง  ข้าง ฉาง ฯลฯ ฯ     -  แม่  กน  คือ  คำที่มี  ญ  ณ  น  ร  ล  ฬ  เป็นตัวสะกด และออกเสียงเหมือน  น สะกด  เช่น คน เพ็ญ  คุณ  ลูกศร   การ   กาล  กาฬ  ฯลฯ 
-  แม่  กม  คือ  คำที่มี  ม  เป็นตัวสะกด เช่น โสม   งาม   ยาม  แรม  ฯลฯ     
-  แม่  เกย   คือ  คำที่มี  ย  เป็นตัวสะกด  เช่น ปุ๋ย  คุย  สวย  ตาย  ฯลฯ
-  แม่  เกอว   คือ  คำที่มี  ว  เป็นตัวสะกด  เช่น  กาว   สิว  ขาว  ฯลฯ

๒.๒  เป็นพยัญชนะตามหลังตัวสะกดเรียกว่า  
พยัญชนะตัวตาม  ทำหน้าที่เช่นเดียวกับตัวสะกด  (เป็นตัวสะกด ๒  ตัว)  เช่น  มาตร  มิตร  พุทธ    จักร   และ บางครั้งจะเติมไม้ทัณฑฆาตบนพยัญชนะตัวหลังเพื่อไม่ให้ออกเสียง  เรียกว่า  ตัวการันต์  เช่น      ศัลย์  ศิลป์  สัมพันธ์  ตัวสะกด ประเภทนี้  เป็นคำที่มาจากภาษาบาลี สันสกฤตและภาษาอื่นที่มีใช้อยู่ในภาษาไทย